وبلاگ خبری صدرا  :  همیشه از این که یکی مثلا از دوستان بیاد پشت سر شما حرفایی بزنه و شخصیت شما رو –گلاب بروتون- لجن مال کنه، شاکی هستید و به اصطلاح از دوستان نادان گله مندید.

 

البته عصبانیت شما کاملا بجاست. طرف در نهایت احمقی با حرفای صدتا یه غاز(!) میخواد شما رو  پیش دیگران ضایع کنه.  اما باید قبول کرد که همه آدم ها دارای شخصیت قابل توجهی نیستند و باید به این آدم ها به محیط خانواده ای که در اونجا بزرگ شدند هم توجه کرد. اصلا شاید کسی نبوده به اونها یاد بده که چطوری میشه بدون بهره گیری از دیگران گلیم خودشون رو از آب بکشند.

 

 این آدم ها ممکنه با وجود سن زیاد، یه آدم کم شعور و بی  اراده و کوچکی باشن که نمی تونن خودش رو بکشن بالا، وقتی حسادت اونها به اوج میرسه، تلاش میکنن دیگران رو خراب کنن تا خودش رو تثبیت کنند. برا همین، این چنین دست به احمق بازی می زنند!

 

من حرفم با بعضی آدم هاست که میخوان بی لیاقتی و کوچک بودن خودشون رو از این راه بپوشونند.

 

حتما با این افراد دوست نما برخوردید که اول با آدم طرح دوستی میریزند و بعد از مدتی که حسابی از آدم استفاده کردند، میان تلافی می کنند(!) اما یه جور دیگه.

 

البته همیشه توصیه شده که افراد رو باید به اندازه خودشون تحویل گرفت تا جلوی افراط و تفریط ها گرفته بشه اما من یه چیزه دیگه میگم...

من میگم وقتی کار شما درست باشه و به اصطلاح حروم و حلال سرتون میشه و از توانایی خوبی هم برخوردار هستید که نباید نگران این شانتاژ بازی ها باشید و از کوره در برید و کار بد رو با کار بد دیگه جبران کنید.

 

شما حتما تحصیلات لازم رو دارید و  از تخصص کارتون هم بی بهره نیستید. سرتون تو کار خودتون هم هست و قالتاق بازی هم در نمیارید... پس اجازه بدید که یکی بیاد بدون کمترین زحمتی برای شما، تقوای شما رو چند برابر ببره بالا. مطمئن باشید که شخصیت شما چندان لکه دار نمی شه که هیچ، پس از مدتی به مراتب بالای شخصیت هم میرسید...

این رو باور کنید!